Soudal - QuickStep
Remco Evenepoel is misschien wel de grootste favoriet voor de eindzege. En vanuit geelzwart oogpunt: dé grootste uitdager van Primoz Roglic. Evenepoel is sterk bergop, sterk in de heuvels én sterk in de tijdrit. De jonge Belg won onlangs op indrukwekkende wijze Luik-Bastenaken-Luik, maar moest wel nipt zijn meerdere erkennen in Roglic in de Ronde van Catalonië. Hij won er overigens wel twee etappes. In de Vuelta van vorig jaar liet hij al zien dat hij het ook drie weken vol kan houden. De ploeg van Patrick Lefevre rijdt volledig in dienst van Evenepoel. Hij kan rekenen op de steun van onder andere Ilan van Wilder, Jan Hirt, Pieter Serry en Mattia Cattaneo.

INEOS Grenadiers
Wie is er nu de kopman namens INEOS? Het kan alle kanten op. Geraint Thomas en Tao Geoghehan Hart zijn op papier de twee grootste namen. Met Hart staat de winnaar van die gekke Giro uit 2020 aan de start. Hij heeft zijn topvorm ook nu weer te pakken met onder andere een derde plaats in de Tirreno en onlangs domineerde hij in de Tour of the Alps (eindwinst plus twee ritzeges). Hart had daar onder meer de steun van Thomas. Hij werkte voor zijn kopman aldaar en reed verder onopvallend. Maar dat is de laatste jaren wel vaker. De ex-Tourwinnaar kan pieken op het juiste moment. Dat bewees hij ook vorig jaar in de Tour, waar hij achter Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar ‘the best of the rest’ was. Thymen Arensman en Pavel Sivakov hebben bewezen een klassement te kunnen rijden, maar staan in de pikorde toch wel achter het Britse duo. Vooral Arensman kan ook nog eens rekenen op een goede tijdrit.

 

Bahrain Victorious
Het team uit Bahrein komt met drie mogelijke klassementsrenners naar Italië. Damiano Caruso piekte in de Giro van 2021 met een tweede plek in het eindklassement. Verder is de Italiaan een constante factor. Hij etaleerde zijn vorm in de Ronde van Romandië, waarin hij derde werd. In de Vuelta van twee jaar geleden werd Jack Haig derde. Zijn absolute hoogtepunt. De Australische klimmer kent vaak pech, maar toont toch weer zijn vorm: hij werd onlangs derde in de Tour of the Alps. De derde klimmer van de ploeg is Santiago Buitrago. Vorig jaar was de jonge Colombiaan goed voor een dagzege én een knappe twaalfde plek in het eindklassement. Buitrago werd twee weken terug nog derde in Luik-Bastenaken-Luik. (update: Gino Mäder start niet, dus tekst iets aangepast)

 

UAE Team Emirates
Joao Almeida is één van de grootste kanshebbers op het podium. De Portugese knokker kraakt vaak, maar komt even zo vaak weer terug aansluiten. Almeida beleefde zijn grote doorbraak in de Giro van 2020. Hij droeg liefst 15 dagen de roze trui, maar moest genoegen nemen met de vierde plek. Een jaar later werd hij zesde. Almeida weer is weer steady as a rock in 2023 met onder andere een tweede plek in de Tirreno (achter Roglic) en een derde plek in Catalonië (achter Roglic en Evenepoel). Komt er nu revanche? UAE heeft een sterke selectie want ook Jay Vine en Brandon McNulty zouden een goed klassement moeten kunnen rijden. Mits fit is Vine ook een grote kanshebber voor de bergtrui. Daarnaast kan hij ook goed tijdrijden. Ook Davide Formolo en Alessandro Covi staan namens UAE aan het vertrek.

 

BORA – Hansgrohe
De kopman van BORA is Aleksandr Vlasov. Twee jaar geleden werd de Rus al vierde in de Giro en ook in de Tour de France werd hij al vijfde. Vlasov is zeker kandidaat voor een podium, maar hij kent ook regelmatig een inzinking. Zijn seizoen is nog niet al te best, maar hij heeft genoeg talent voor een mooie prestatie. En zijn tijdritten worden ook steeds beter.
Ploeggenoot Lennard Kämna gaat mogelijk ook voor een klassement, maar de klimmer is misschien wel gevaarlijker als hij ten aanval trekt. De Duitser is een afmaker en won al etappes in de Giro en Tour. In de Tirreno-Adriatico viel hij nét buiten het podium. BORA rekent ook nog op onder andere Patrick Konrad.

 

EF
Hugh Carthy probeert namens EF opnieuw een goed resultaat te halen in de Giro. Zijn vorige deelnames? Elfde, achtste, negende. De 28-jarige Brit werd in 2020 al eens derde in de Vuelta, dus een ronde van drie weken kan hij aan. In een aanvallende rol kan Carthy verrassen. In de Tour of the Alps werd hij tweede achter Hart. Rigoberto Uran noemen we ook nog even. Hij rijdt niet veel meer en zijn prestaties gaan langzaam achteruit, maar hij stond wel twee keer al op het podium in de Giro. Daarnaast weet hij ook wat winnen is in Italië.

 

Over oudgedienden gesproken. Domenico Pozzovivo is ook dit jaar weer van de partij! Deze veertiger haalde vorig jaar in zijn zestiende Giro ook nog de top-10. Dat kunstje flikte hij inmiddels al zeven keer.

Thibaut Pinot is bezig aan een afscheidstournee. De Franse klimmer van Groupama - FDJ wisselt gouden periodes af met donkere periodes. Zes jaar geleden won hij in de Giro al een etappe. Kan hij dat in zijn laatste profjaar herhalen? De aanvalslustige Pinot zal het altijd proberen. In Romandië werd hij vorige week vijfde. Hopelijk gaat Pinot niet voor het klassement, maar pikt hij zijn dagen uit en kan hij zelfs voor de bergtrui gaan. 

Andreas Leknessund is de kopman bij Team DSM. De jonge Noor kan mogelijk voor een klassement gaan, maar in de vrijbuiterploeg zie ik hem eerder ten aanval trekken. Wie weet een goede optie voor de roze trui in de eerste week. Eddie Dunbar en Filippo Zana zouden namens Jayco Alula mogelijk voor dagsucces kunnen zorgen in de heuvel- en bergetappes.
Namens AG2R is Aurélien Paret-Peintre een kanshebber voor een mooie ereplaats. Lorenzo Fortunato won namens Eolo-Kometa twee jaar terug een etappe. Hij is in vorm en kan misschien wel mikken op een top-10 plek. Einer Rubio kan namens Movistar wel eens (via aanvallen) voor een klassement of de bergtrui gaan.

 

Sprinters

De echte topsprinters ontbreken in de Giro d’Italia. Toch zijn er ook dit jaar weer enkele sprintetappes. Hier de belangrijkste rappe mannen op een rij. Mads Pedersen is op papier de sterkste sprinter in deze Giro. De Deense ex-wereldkampioen kan binnen het jaar de trilogie van ritzeges boeken. Zonder pech zal de kopman van Trek-Segafredo vast in die missie slagen. Als het niet in een massasprint kan, dan maar in een heuvelachtige etappe óf een etappe waar de pure sprinters niet meer in het peloton zitten. Pedersen rijgt in 2023 weer de
ereplaatsen (in voorjaarsklassiekers) aan een.

 

Michael Matthews (Jayco Alula) is een allround sprinter en kent tot op heden in teleurstellend 2023. In zijn eerste twee deelnames aan de Giro (2014 en 2015) wist hij al een ritzege te boeken. In de pure massasprints komt hij tekort, maar als de groep iets kleiner is, zien we Bling zeker terug. En als Matthews de puntentrui als doel heeft zal hij ook vaak in de aanval trekken. Zo zagen we hem vorig jaar een zware heuveletappe winnen in de Tour.

 

Kaden Groves (Alpecin – Deceuninck) is ook een grote kanshebber voor de puntentrui. De Belgische ploeg heeft een mooie sprinttrein ter beschikking. En daarnaast kan de jonge Australiër ook op lastigere aankomsten uit de voeten. Mark Cavendish heeft in het shirt van Astana nog niet kunnen juichen. De Brit kwam tot een derde plek in de Scheldeprijs, maar verder is het nog kommer en kwel, wat wel past bij de Kazachse ploeg. Cav won al 16 Giro-etappes in het verleden.

 

Fernando Gaviria is niet meer de dominante sprinter die het enkele jaren geleden was. Hij is nog steeds rap en won dit jaar twee ritten; in San Juan en vorige week in Romandië. Precies op tijd in vorm voor de Giro? Vincenzo Albanese is een sprinter, maar houdt er ook van om op avontuur te gaan. Zo kiest de Italiaan van Eolo-Kometa vaak de aanval dus kan hij ook vanuit een vlucht zegevieren. 

 

Simone Consonni is de sprintkopman namens Cofidis. De Italiaan kan een heuveltje over en doet altijd mee voor de ereplaatsen in de massasprints. Alberto Dainese. Nog zo’n rappe Italiaan. De bekendste sprinter van Team DSM laat regelmatig zien wat hij in zijn mars heeft. Zo ook vorig jaar in zijn thuisland. Hij mag samen met Marius Mayrhofer uitvechten wie in de etappe mag sprinten.

 

Pascal Ackermann is de sprinter van dienst van UAE. De sympathieke Duitser is het ook al eventjes kwijt. Maar als hij een vlaag van zijn vorm van 2019 heeft, dan zit er zomaar wéér een ritoverwinning in. Hij heeft door de klassementsambities van de ploeg echter geen sprinttrein. Jonathan Milan en Andrea Pasqualon kunnen namens Bahrein meedoen voor de ereplaatsen in de sprints.

 

Namens Wanty zijn dat Arne Marit en Niccolo Bonifazio. Ook David Dekker, ex-renner van Jumbo-Visma, mogen we in de vlakke etappes van voren zien in zijn rode trui van Arkea.

 

Andere leuke renners om op te letten: Magnus Cort, Ben Healy (EF), Filippo Ganna (Ineos), Filippo Fiorelli (Bardiani), Stefan Küng (Groupama FDJ), Warren Barguil (Arkea Samsic), Valerio Conti (Team Corratec) én last but not least Bauke Mollema. Door de coronabesmetting van Giulio Ciccone is er nog meer ruimte om aan te vallen én te werken aan zijn grote doel: de trilogie volmaken.