De tour de France begint in Kopenhagen met een vlakke individueel tijdrit. Er zitten een aantal scherpe bochten in het parcours die de vaart er wel uit halen. Voor de rest is het parcours er eentje voor de echte specialisten. Tien jaar geleden waren de eerste etappes van de Giro in Denemarken. De Tour start dit jaar alleen niet op dezelfde plaats als de Giro. De route door Kopenhagen is vlak, echte hardrijders kunnen hier dus goed uit de voeten, al kan stuurmanskunst goed van pas komen. Op papier is het een tijdrit die Wout van Aert goed zou moeten liggen, maar kan hij ook het geel pakken. De eerste renner start om 16:00 en de finish is naar verwachting rond 19:10.

Etappe 2 is van de Tour de France is nagenoeg vlak, al zitten er wat kleine klimmetjes deze klimmetjes zullen een sprint niet tegen houden. De renners starten zo’n 30 km ten westen van Kopenhagen. De enige drie gecategoriseerde klimmetjes van zich in een gebied waar 17.000 jaar geleden tijdens de laatste ijstijd. Na de klimmetjes vervolgen de renners hun weg richting Nyborg. Op de weg ligt naar Nyborg ligt er nog wel een opstakel in de weg, namelijk de 18 km lange brug over de Zeestraat Grote Belt. Er staat eigenlijk altijd wind rond de brug dus kunnen waaiers er nog voor zorgen dat het geen massasprint wordt. De tweede etappe start om 12:15 en eindigt rond 17:10.

De derde etappe is net zoals etappe 2 een vlakke etappe met een aantal kleine klimmetjes, die geen naam mogen hebben. De rit begint met een lokale ronde van 23 km in Vejle. Als de renners het stadje verlaten rijden de renners over de eerste van de drie klimmetjes die er op het menu staan. De Côte de Koldingvej stijgt in 1 km met 6% en de weg gaat verder richting zuidwaarts richting Kolding. Nadat de renners Kolding zijn gepasseerd wat de geboorte-en woonplaats is van Kasper Asgreen, trekt de Tour naar de Deense Stranden. Het parcours van etappe 3 is in de laatste 60 km biljard vlak.

Na drie dagen racen in Denemarken vliegen de renners op de eerste rustdag naar Frankrijk. Etappe 4 start in Duinkerke wat ligt in Hauts-de-France een regio die ligt tegen de Belgische grens, deze regio wordt ook wel het Frans-Vlaanderen genoemd.  De laatste keer dat de Tour de France in Duinkerke was in 2007. Toen reden de renners richting Gent en won Gert Steegmans de Etappe. Op dinsdag 5 juli fietsen de renners van Duinkerke naar Calais, twee kust plaatsen die maar 43 km uit elkaar liggen, maar door een grote lus door het binnenland komen de renners aan viermaal die afstand.

Van Lille naar Arenberg, de enige Kasseienrit van de Tour de France kent 157 km met 19,4 km aan kasseien. Tijdens de kasseienrit van 2022 liggen elf kasseistroken, deze liggen allemaal in de tweede helft van het parcours. De zwaarste stroken uit Parijs-Roubaix, zoals het Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre blijft de renners bespaart, maar toch is het interessant hoe de klassement renners over de kasseien verteren. Na de laatste kasseien is het nog iets meer dan 5 km naar de finish in Arenberg. Etappe 5 van de Tour start om 13:35 en eindigt rond 17:25.

Met een afstand van 219,9 km is de zesde etappe van de Tour de France de langste etappe. De renners starten in Binche, deze plaats ligt net over de grens in het zuidelijke deel van de Belgische Ardennen. In Binche was een keer eerder de start van de Tour de France. In 2019 vertrokken de renners uit Binche om uiteindelijk te finishen in Épernay, Julian Alaphilippe pakte daar de etappe. In de finale rijden de renners een klim van 500 meter met een stijgingspercentage van 8,2%, daarin zit ook de steilste strook ban 11%. Richting de top wordt het meer valsplat. Om het nóg mooier te maken verwerken de renners vlak daarvoor ook nog de Côte de Pulventeux, een Muur van 800 meter à 12,3%. Vanuit de afdaling loopt de weg al direct vals plat op, waarna het slotklimmetje van 1,6 kilometer verschijnt, de zogenaamde Côte des Religieuses.

Het is 10 jaar geleden dat de Tour de France op La Planhce des Belles Villes finishte. Chris Froome won die dag de etappe met 2 seconden op zijn kopman Bradley Wiggins. La Planche des Belles Villes staat ook bekend om de laatste tijdrit van 2020 waar Tadej Pogacar, Primoz Roglic uit gele trui reed. Op La Planche des Belles Villes klimmer de renners in 7 km tegen een gemiddelde van 8,7% naar de meet. De renners hebben voordat ze naar de meet rijden de benen al flink kunnen testen op vier inleidende beklimmingen. Twee van deze klimmen zijn gecategoriseerd: Col de Grosse Pierre (3,1 km aan 6,4%) en Col des Croix (3,2 km aan 6,3%). Naast Froome en Teuns wonnen ook Vincenzo Nibali en Fabio Aru op Planche des Belles villes. Kan Primoz Roglic een stunt uithalen en tijd winnen Tadej Pogacar?  

De Tour de France was voor het eerst in Lausanne in 1948, dat werd een zege voor Gino Bartali. Naast een aantal start organiseerde de Zwitserse stad viermaal een finish deze waren in 1949, 1952, 1978 en 2000. De laatste twee kaar dat de renners in Zwitserland finishte wonnen Gerrie Knetemann en Erik Dekker. Het zou dus zomaar kunnen dat de opvolger ook een Nederlander is. Na drie beklimmingen onderweg duiken de renners een lange afdaling in. Na de afdeling leidt een vlak gedeelte van 15 km naar de voet van de slotklim. De slotklim is een niet regelmatige klim met een afdeling waarna de weg weer stijgt met 1 km á 9,5%, waarna de slotkilometer nog eindigt met 3,4% oploopt. Is de opvolger van Erik Dekker, Mathieu van der Poel of kan Wout van Aert daar een stokje voor steken.

Etappe 9 start in Aigle dit is de thuisbasis van UCI, de ronde van Romandie komt er vaak dichtbij maar voor de Tour is het een uniek bezoekje. De eerste 33 km van de etappe speelt zich af op vlak terrein, daarna rijden de renners de Côte de Bellevue op een klim met een lengte van 4,3 km met een stijgingspercentage van 4%. Na 95 km vlak rijden de rennsers de Col des Mosses op een klim 13,3 km met een stijgingspercentage aan 4,1%. Na de afdaling ligt de Col de la Croix dit is een klim van 8,1 km aan 7,6%. De renners dalen weer terug naar Aigle en na een sectie op het vlakke snijden ze, met nog 36 kilometer te gaan, de Pas de Morgins aan. De klim van 15,4 kilometer à 6,1% wordt gevolgd door een afdaling van een kilometer of zes, waarna het parcours in de laatste 4 kilometer tegen bescheiden stijgingspercentages naar skigebied Portes du Soleil klimt.

Morzine naar Megève kliknt miscchien bekend in de oren, dat kan kloppen al ging de etappe in 2016 van Megève naar Morzine. Ion Izagirre won de dag de etappe. Tussen Morzine en Megève ligt een heuvelachtig gebied. Via de Côte de Chevenez (2,2 km á 2,9%), Col de Jambaz (6,7 km á 3,8%) en Côte de Châtillon-sur-Cluses (4,5 kilometer à 3,9%) trekken de renners naar de slotklim, de Montée de l’altiport de Megève. Dat is een lange (19,2 kilometer), maar niet al te steile (4,1%) opdracht. Na het verdelen van de bergpunten op het vliegveld klimt de route nog 2 kilometer door naar de streep. Het venijn zit in de staart, want de weg knikt in de laatste paar honderd meter met 7,1% omhoog. Vermoedelijk laten de Tourkleppers zich nog even niet in de kaarten kijken, want de volgende dagen staan de echte reuzen op het menu. Het geeft de kans aan moedige vrijbuiters die nog jus en klimexplosie in de benen hebben, zo halfweg de Tour.

De finish lijn van de 11de etappe van de Tour de France is getrokken op de Col du Granon. 1 keer eerder finishte de Tour de France op de berg in het skigebied. Dit was 36 jaar geleden en Eduardo Chozas pakte de dagzege. Dit jaar rijden de renners na een vlakke aanloop van 46 km eerste klim op. Na de eerste klim duurt het nog 25 km voordat de renners bij de Col du Telegraphe zijn. De Telegraphe en de Galibier zijn samen 35 km lang. Los van elkaar is de eerste 11,9 km klimmen aan 7,1% en de tweede 17,7 km klimmen aan 6,9% is. Na de top van de Galibier is het nog 45 km naar de finish. Etappe 11 start om 12:15 en eindigt waarschijnlijk rond 16:55

Een heuse 5-sterrenetappe vandaag. Het toetje van de Alpenritten is op donderdag 14 juli. Een dag dat iedere wielerliefhebber al lang met rood omcirkeld heeft. Het is natuurlijk dan ook de dag van de Franse feestdag. Op quattorze juillet rijdt het peloton via (opnieuw) de Galibier en de Col de la Croix de Fer naar de slotklim Alpe d’Huez.

Le Bourg d’Oisans is vaker startplaats na aankomst op de Alpe d’Huez. Ook in 2022 trekt de wielerkaravaan vanuit het dorpje aan de voet van de fameuse Alpencol. Het is een relatieve rustdag voor de klassementsrenners. Onderweg naar finishplaats Saint-Étienne zijn er wel vijf beklimmingen, maar niet van het kaliber van de dag ervoor. Het is een ideale dag voor de vluchters, want normaal gesproken is deze ‘vlakke’ etappe too much voor de pure sprinters. De verwachting is dat er een grote groep vrijbuiters en sterkere sprinters vandaag om de zege gaan strijden.

De finishplaats van gisteren is op zaterdag de plek van vertrek. De veertiende etappe is er een voor de vluchters. Of het moet zijn dat het verschil van de groep gele trui klein is aan de voet van de slotklim. Onderweg is het continu heuvelachtig en dat maakt het ook wel verraderlijk. Maar alles zal gaan om de steile slotklim naar Mende. Deze muur, ook wel de

Krijgen we in de vijftiende etappe weer een echte kans voor de sprinters? Onderweg vanuit Rodez naar het zuidelijker gelegen Carcassonne is het zelden vlak, maar het is ook zelden écht zwaar. Alhoewel, na ruim 2 weken Tour zal ook de 10-kilometerlange klim à 4% voor de pure sprinters heftig aanvoelen. Maar aangezien er weinig sprintkansen zijn, zullen de sprintersploegen de handen vast ineenslaan. Vorig jaar won Mark Cavendish hier zijn 34ste etappe in de Tour. Ook Magnus Cort wist hier al te winnen. Wie wint in deze prachtige Middeleeuwse stad?

Wat zal de rustdag voor iedereen welkom zijn geweest. Een dag na rustdag gaan de overgebleven renners vanuit Carcassonne in westelijke richting naar Foix. Het is een klassieke overgangsetappe. Onderweg meerdere beklimmingen, waaronder de pittige Mur de Péguère (9,3 km à 7,9%). De finish ligt 27 kilometer verderop, nadat er lange tijd afgedaald moet worden.

Hallooo, we gaan de laatste vijf dagen van deze Tour de France in. Op woensdag trekt het peloton de Pyreneeën in. Het is een korte rit, maar daarom ook verraderlijk. De eerste dikke 50 kilometer zijn vlak, dus het kan zomaar eens zijn dat we pas op de eerste col van de dag een geslaagde vluchtgroep hebben.

Op de tweede en laatste dag in de Pyreneeën staat de fameuze Hautacam op het menu. De start van de achttiende etappe begint nog vredig bij het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Nadat de coureurs het bedevaartsoord hebben verlaten, is het tot Laruns 60 kilometer nagenoeg vlak. Het restant is van een geheel andere orde.

Deze laatste vlakke etappe voor Parijs en de tijdrit van morgen betekent dat nog meer dan de helft van het peloton vandaag voor zijn kans wil gaan. De klimmers hebben hun portie gehad, de klassementsrenners zetten alles op de tijdrit en de overgebleven sprinters willen vooral recupereren voor zondag. Het is dan ook een ideale dag voor de aanvallers. Er zijn op weg naar finishplaats Cahors weinig echte hobbels. Het gaat dus om tactiek of gewoon om de beste benen van de dag. Wie mag met de champagne gaan spuiten ?

Nog voor zo’n 25 renners is deze tijdrit een do or die. De top-10 van het klassement zal het maximale uit zichzelf moeten halen én de kersverse nationale kampioenen tijdrijden én erkende tijdrijders zullen strijden om de dagzege. Het parcours is licht glooiend en er zijn drie tussentijdse meetpunten – na 10,6 kilometer, 22,1 kilometer en 32,6 kilometer.

De slotetappe van de Ronde van Frankrijk staat als altijd in het teken van lachende en keuvelende renners en proostende winnaars totdat ze het centrum van Parijs bereiken.Aldaar wachten acht supersnelle rondjes op de Champs-Élysées. Wie wint de laatste massasprint van dit jaar?