Yes, we mogen weer! De Grand Départ van de Tour de France in 2023 is in Bilbao. In het wielergekke Baskenland starten 176 renners aan drie weken koers. De eerste etappe is direct een pittige met ruim 3200 hoogtemeters. In en om Bilbao gaat het continu op en af. Behalve de ritzege en de eerste gele trui staat ook de eerste bolletjestrui op het spel. We verwachten daarom ook een gevecht om in de vroege vlucht te zitten. De finale is bijzonder zwaar met drie gecategoriseerde klimmen en daarnaast loopt de weg naar de finish in Bilbao ook weer omhoog. Het zal dus een mooie strijd worden tussen de puncheurs en de klassementsrenners. Want wie wil nu niet alvast zijn visitekaartje afgeven?

Op dag 2 blijven we in het Baskenland. De renners gaan in de langste etappe van deze Tour (nog geen 209 kilometer) naar San Sebastian. We rijden een mini Clásica San Sebastian met de bekende Jaizkibel in volle finale. Na het bereiken van deze Spaanse muur volgt een afdaling en vervolgens is er vlakke aankomst. Waaghalzen die goed kunnen klimmen én kunnen dalen kunnen hier een ultieme aanval doen op het geel. In deze heuvelrit zal waarschijnlijk (opnieuw) een puncheur zegevieren. Dus… hoe zijn de benen van Wout van Aert?

In de derde etappe verlaat het peloton het Baskenland. De eerste 100 kilometer zijn nog vrij pittig met vier klimmen, maar vervolgens is het op papier een stuk gemakkelijker. Het is alleen nog geen uitgemaakte zaak dat het vandaag een massasprint wordt. Op een kleine 20 kilometer van de finish in Bayonne ligt nog een pukkeltje, waarbij het toch één kilometer aan 7% omhoog gaat. De pure sprinters zullen dus vrezen dat andere sprintersteams de koers hard maken. De slotfase zal sowieso nerveus zijn, omdat er meerdere rotondes zijn. Wie gaat als eerste met zijn handen in de lucht in Frankrijk? 

Waar het op maandag nog de vraag is of het een massasprint wordt, is dat in de vierde etappe meer een abc'tje. De finish vandaag is op het racecircuit van Paul Armagnac. De rappe mannen zullen niet de snelheid halen van de raceauto's, maar gaan honderd procent zeker vlammen. Welke teams hebben hun treintje het beste op orde? Of welke sprinter komt precies op tijd uit de slipstream van zijn concurrent? 

Vanwege de start in Noord-Spanje is het logisch dat de Tour de France van 2023 al heel snel de Pyreneeën aandoet. Op woensdag worden de eerste serieuze beklimmingen bedwongen. De Col du Soudet is het hoogste punt van de etappe tussen Pau en Laruns (15,1 km à 7%). Er is vandaag geen bergop finish, waardoor het de vraag is of vandaag de ritzege gaat naar een aanvallende klimmer of een pure klassementsrenner. De top van de Col de Marie Blanque ligt op 20 kilometer van de finish. In het tweede deel van deze klim komen de stijgingspercentages niet onder de 10%. Zijn de benen niet top, dan kun je hier zomaar je klassementsambities opzij zetten. In 2020 versloeg Tadej Pogacar hier onder andere Primoz Roglic in het groepje van vijf.   

Het tweeluik in de Pyreneeën wordt afgesloten met een korte, pittige etappe. Onderweg komen de renners over twee van de meest bekende Pyreneeëncols, de Col d'Aspin en de Col du Tourmalet. Met die ellenlange klim van 17 kilometer gaan we op donderdag voor het eerst door de grens van 2000 meter hoogte. Daar ligt echter niet de finish. De Col de Cauterets is op papier niet heel lastig (16,2 km à 5,3%), maar kort voor de aankomst is het enkele kilometers klimmen boven de tien procent. Gaan we een titanenstrijd krijgen tussen Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar?

Op dag 7 van de Tour de France is het klimgeweld voor even voorbij. Onderweg naar Bordeaux zijn de sprinters weer aan de beurt. Het moet gek lopen wil het niet een normale massasprint worden. De laatste winnaar hier? Mark Cavendish. In 2010 was de Brit nog een jonkie. Inmiddels is de sprinter van Astana op recordjacht. Kan hij zijn kunstje in Bordeaux herhalen en zo zijn 35ste etappezege pakken?

Een zogenaamde overgangsetappe in de Tour de France. Het kan spektakel opleveren, maar het kan ook 'gewoon' een sprint worden. In de eerste week zijn de puncheurs, de rappe mannen én de klassementsrenners al aan hun trekken gekomen. Op deze zaterdag lijkt het een dag voor de sterkere sprinters te worden óf een kans voor aanvallers als Magnus Cort en Fred Wright. Voor de tweede (en laatste) keer rijdt het peloton meer dan 200 kilometer. In 2016 wist Marcel Kittel in Limoges te winnen.  

De dag voor de eerste rustdag gaan we écht vuurwerk krijgen. De Puy-de-Dôme is na 35 jaar terug in de Tour de France. Onderweg naar de slotklim loopt het parcours continu op en af, maar dat is niets te vergeleken met wat de renners op het eind van deze zondagmiddag voorgeschoteld krijgen. De Puy-de-Dôme is bijna 14 kilometer klimmen aan 7,7% gemiddeld. Maar de laatste 5 kilometer gaat de weg omhoog in de dubbele cijfers. In het verleden wisten op deze mythische col Joop Zoetemelk, Lucien van Impe en Fausto Coppi te winnen. De laatste winnaar is de Deen Johnny Weltz. De komende winnaar was toen nog niet geboren. En wij hopen uiteraard dat Weltz een Deense opvolger krijgt. Maar, Romain Bardet woont op een steenworp van deze klim. De Fransman zal daarom deze dag rood omcirkeld hebben. 

Aanvallers opgelet! De dag na de rustdag is het een dag voor de klassieke mannen. Van Aert, Van der Poel, Pidcock, Alaphilippe, Mohoric zijn allemaal renners die je vandaag kunt verwachten. Direct uit de start loopt de weg omhoog en dat is later in de tiende etappe nog veel vaker het geval. De heuvels volgen elkaar rap op (4x derde en 1x tweede categorie). De Côte de la Chapelle-Marcousse is op 29 kilometer van de streep de laatste hindernis. Vervolgens gaat het in dalende lijn naar finishplaats Issoire. In 2021 wist Brent van Moer in de Dauphiné vanuit de vroege vlucht het jagende peloton voor te blijven. Wie is na ruim 3000 hoogtemeters de sterkste coureur? 

Vandaag weer een kans voor de sprinters. Zij hoeven slechts 3 colletjes van de 4e categorie te overleven, zo’n 6,5km klimmen aan 5% gemiddeld, waarvan de laatste op ruim 60km voor de finish. Dat zijn echter geen vlakke kilometers, het blijft glooiend, maar iedereen moet mee kunnen. Blijft wel de vraag of de vroege vlucht op tijd teruggepakt wordt.
Onderweg komen de renners na 10 km door een plaatsje waarvan we de naam in Nederland nog wel eens gebruiken, als het al laat is op een stap-avondje: “Ennezat”?

Een klassiek gevalletje “overgangsetappe”, maar wel een lastige. 3 klimmen van de 3e en 2 van de 2e categorie, die laatste twee op resp. 44 en 29 km van de finish. Hierna op zo’n 15km van de streep nog een muurtje van ruim 1,5 km waarin bijna 100m geklommen wordt, een echte puncher kan hier nog proberen weg te komen dan wel weg te blijven.
Het wordt ook veel draaien en keren vandaag, want alhoewel er een kleine 170km op het program staan, ligt de finishplaats nog geen 80km van de start. Tegen het einde zullen we de nodige wijngaarden in beeld krijgen, als de renners onder Macon naar het zuiden afbuigen. Plaatsen als Juliénas, Fleurie, Champagne (hoewel deze niets te maken heeft met de drank) en Brouilly zullen de kenners bekend voor komen.

“Kort maar krachtig.” Zo zouden we deze etappe kunnen omschrijven. Nog geen 140km, nog geen 2200 hoogtemeters, maar wel met de venijnige Grand Colombier als finishplaats: 17,4km klimmen aan 7.1% gemiddeld. Eerst 7 steile kilometers, dan 2 vlakkere, weer 4 steilere, 1 bijna vlakke en dan nog 3,4 waarvan de laatste 400m aan 10%.
De tussensprint ligt vandaag op het Plateau d’Hauteville, op 33km van de voet van de Grand Colombier. Aan dat Plateau gaat een klim vooraf van ruim 10km aan 4%, die om de één of andere reden niet gecategoriseerd is, maar toch wel in de benen kan gaan zitten.
De vraag van de dag zal zijn of de klassementsmannen elkaar al/weer eens gaan testen. Met de zware Alpenetappes die voor de deur staan is dat geen vanzelfsprekendheid.
O ja, nog even dit: het is vandaag katorze zwiejet, daar willen de Fransen nog wel eens opgewonden van raken. Schrijven we Pinot, Bardet, Martin c.s. alvast op?

We gaan eraan beginnen! Het 1 na laatste weekend van de Tour staat meestal in het teken van de bergetappes, vaak in de Alpen, en 2023 is daarop geen uitzondering. Vanaf de start in Annemasse gaat het langzaam omhoog naar een colletje van de 3e categorie, waarna er 3 volgen van 1e categorie. De Col de Ramaz is met zijn 14km aan ruim 7% een aardige warming up voor de Joux-Plane: 11,6km aan 8,5%. Daar gaat het spel echt op de wagen, de laatste 5,6km zijn steeds aan 9% of meer. Hierna blijven de renners nog een kleine 4km op een plateau, waarna een afdaling volgt van 8km naar een licht oplopende finish in Morzine.
Het gehele parcours van de etappe ligt vandaag in de oksel van het meer van Genève, met de Mont Blanc niet ver weg. We voorspellen enkele prachtige helikopter-shots!

De laatste rit vòòr de tweede rustdag, en het is weer geen flauwe. Geen klim van de Hors Categorie, wel een 3e, een 2e en drie keer een 1e, met finish bergop in Saint Gervais Mont Blanc. Officieel 7 km aan 7,7% maar er zit een addertje onder het gras in de vorm van een col van 2e categorie, net voor het binnenrijden van Sant Gervais zelf: 2,7km aan maar liefst 11%! De laatste 4km van de eigenlijke slotklim gaan aan 9, 7, 9 en 10%. Hier zullen de klassementsmannen elkaar pijn willen doen, wetende dat de dag erna alles even tot rust kan komen.
Onderweg rijden de renners over één van de favoriete cols van de ASO, de Col des Aravis, die vrijwel ieder jaar in het Criterium du Dauphiné en/of de Tour zit.

Wakker, mannen? Nou, aan de bak dan! Vandaag de eerste en enige tijdrit, 22,4km, met een kort maar steil klimmetje tegen het eind. Volgens de site 2,5km aan 9,4%, maar het hoogteprofiel geeft 3km aan: 7,5, 11 en 10%. Daarna nog een kilometer vrijwel vlak, en nog 2 aan een kleine 6%. De vraag is of dit parcours geschikt is voor de zwaardere tijdrijders als Wout van Aert, of toch eerder de allrounders zoals Jonas Vingegaard of Pogacar. En welke tijdsverschillen er kunnen ontstaan in de top-10 van het klassement.

Of dit de koninginnenrit is durven we niet met zekerheid te zeggen, maar geklommen wordt er weer. 1^e, 1^e, 2^e en tenslotte Hors Categorie, de Col de la Loze, met 2304m ook het dak van deze Tour. Niet steil (6%), wel errug lang: 28km. Gemiddeldes zeggen echter niet zoveel op zo’n lange klim, want de laatste 11km gaan aan 8,4%, en de laatste 5 zelfs aan 10%.

Hierna nog een afdaling van 5km (hoe lang gaan we nog finishen na een korte afdaling na de laatste klim, mogen we ons inmiddels afvragen) naar de streep in Courchevel. Daar wacht nog een lekker knikje: een kleine kilometer aan bijna 11% met uitschieters naar 18%!

Er zullen er vandaag een paar opgelucht ademhalen: we laten de Alpen achter ons. We beginnen er nog middenin, in Moutiers, maar rijden vooral door dalen, via Chambery, naar Bourg-en-Bresse (tip: hier MOET je ooit het lokale kippen-ras gegeten hebben, zelfs langs de snelweg is deze onovertroffen!). De sprinters gaan vandaag gemakkelijk over de 2 hobbels van 4e categorie en zullen uitmaken wie er wint. Wedden?

Laatste overgangsrit, beetje vlees nog vis, wel de hele dag op en af, met een klimmetje van 3e op 25km van de finish. Als de echte baroudeurs nog iets willen, dan is het toch echt vandaag! We rijden de hele dag door de Jura, maar laten de bergen rechts liggen. De waterval van Champagnole zal in beeld komen, en het Lac de Chalain, waar de voor Nederlanders bekende (en sinds dit jaar betreurde) mega-camping op last van de gemeente dicht moest om de waterkwaliteit te laten herstellen.

De Vogezen, wie zou er niet willen wonen! Het noordelijkste gebergte van vaste land Europa met toppen boven de 1000m, en daarvan zullen we er dan ook 4 doen vandaag. We rijden er vanuit de zuidkant binnen, Belfort is de startplaats, en we voorspellen een grote leeuw en wellicht een TGV-rijstel in beeld. We gaan meteen omhoog richting de voet van de Ballon d’Alsace (11,5km @ 5,2%). Na de afdaling krijgen we 5 klimmetjes richting de Col de la Schlucht, op de grens van de Lorraine en de Alsace. Na een afdaling van 18km komen de renners aan in Munster (van de gelijknamige kaas, die veel sterker ruikt dan dat hij smaakt), alwaar ze beginnen aan de laatste loodjes van deze Tour. Eerst de Petit Ballon (9,3km aan 8,1%), en last but not least de Pletzerwasel: 7,1km aan 8,4%. Vanaf daar is het nog 8km een beetje op en af naar de finish op hoogte; de Markstein ligt op 1192m.

Zal de leider van de vorige dag hier een orgelpunt willen zetten, of gaat het klassement nog overhoop? Spannend wordt het zeker, als er tenminste de vorige dag niet te grote verschillen in het klassement waren. De gele truidager van vanavond zal ook dit jaar weer de winnaar van de Tour zijn; volgend jaar is echter alles anders, maar daarover later meer.

Saint-Quentin-en-Yvelines – Paris Champs-Elysées, 115km, namiddagcriterium (start om 16u30), rustig begin, belachelijk hoge snelheden op het eind, een sprinter die wint.
Of toch weer Wout?