Luik-Bastenaken-Luik 2022

Gepubliceerd op 20 april 2022 om 21:21

La Doyenne (oftewel: “de oudste vrouw”), staat a.s. zondag op het programma. Het is de ultieme klimklassieker, met zo’n 4500 hoogtemeters, en het slotstuk van het drieluik dat ook wel de “Ardenner-klassiekers” wordt genoemd, na de “Amstel” en de Waalse Pijl. Wordt het een one-man-show van Pogacar? Redt Alaphilippe het voorjaar van QST? Hoe zit het met de knie van Primoz?

 

 

door Dick van Goch

Geschiedenis


L-B-L heeft haar bijnaam niet gestolen: de eerste versie van deze wedstrijd werd gereden in 1892 en daarmee is het de oudste klassieker, en zeker het oudste monument, 4 jaar ouder
dan Paris-Roubaix en 21 jaar ouder dan de “benjamin”, de Ronde van Vlaanderen, die pas in 1913 het licht zag. Aanstaande zondag beleven we de 108 e editie van deze koers. De Belgen
zijn de absolute veel winnaars met 58 zeges, gevolgd door Italië met 12 en Zwitserland (!) met 6. Individueel is Eddy Merckx recordman met 5 zeges (’69-’75), voor Moreno Argentin
(‘85-‘91) en Alejandro Valverde (‘06-‘17), dat zijn meteen ook de enige Spaanse zeges. 

 

Nederland kent ook 4 zeges maar dan van 4 verschillende coureurs: Ab Geldermans (’60),
Steven Rooks (’83), Adrie van der Poel (’88) en recent Wout Poels in 2016. De meest heroïsche editie was zonder enige twijfel die van 1980. Kou, regen en sneeuw teisterden de 174 gestarte renners, waarvan er slechts 21 de streep zouden halen. De sterkste was Bernard Hinault; hij finishte met maar liefst 9 minuten voorsprong op Hennie Kuiper. Aan zijn gemiddelde van “slechts” 34 km/u valt af te lezen hoe zwaar het was (Pogacar haalde net geen 39 vorig jaar). 

 

Voor Team Jumbo Visma was het lange tijd sappelen in L-B-L. Tot 2020 geen enkele podiumplaats, maar toen was er ineens de ultieme jump van Primoz die een al juichende
Alaphilippe op de streep klopte. Voor verdere successen moeten we terug naar het Rabobank-tijdperk, met 3 podiumplaatsen voor Michael Boogerd (’99, ’03 en ’04) en 1 Maarten den Bakker (ook in ’99).

 

 

Winnaars laatste 10 edities


2021 Tadej Pogacar
2020 Primoz Roglic
2019 Jakob Fuglsang
2018 Bob Jungels
2017 Alejandro Valverde
2016 Wout Poels
2015 Alejandro Valverde
2014 Simon Gerrans
2013 Daniel Martin
2012 Maxim Iglinskiy

 

We zien de laatste jaren met “Pog&Rog” dat de grote ronderenners terugkeren op de lijst met winnaars.

 

Parcours


Het parcours van 2022 telt 257,1km en 10 hellingen, waarvan 8 in de laatste 90km. De
organisatie kiest regelmatig voor een iets andere route met enkele andere hellingen, maar in
het laatste deel zijn de Wanne, Stockeu, Haut Levée, Rosier en natuurlijk La Redoute al
decennialang zekerheden. De laatste jaren valt de beslissing vaak op de Roche aux Faucons,
zo’n 13km van de streep, en niet meer op de Saint Nicolas. Dat heeft ook te maken met de
terugkeer van de finish in Luik in plaats van Ans.

De 10 geklasseerde hellingen:
Km 77 La Roche en Ardennes
Km 124 Saint Roche
Km 168 Mont-le-Soie
Km 176 Wanne
Km 183 Stockeu
Km 187 Haute-Levée
Km 201 Rosier
Km 214 Desnié
Km 228 La Redoute
Km 244 La Roche aux Faucons

 

 

Deelnemers


Vooruitlopend op de definitieve deelnemerslijst, hier onder voorbehoud toch alvast enkele kandidaten voor de eindzege. UAE komt met een sterk team aan de start, met Pogacar en Hirschi als kopmannen. Ook oud TJV-renner George Bennet maakt zijn opwachting. QST start met Alaphilippe, die hopelijk voldoende hersteld is van zijn domme valpartij in de Brabantse Pijl, en met Evenepoel. Wat die laatste kan brengen is vooralsnog een raadsel; het lijkt inmiddels wel duidelijk dat de verwachtingen minder hoog gespannen zijn na een aantal net-niet-resultaten.
Ineos brengt wellicht het sterkste blok, met Pidcock, Thomas, Kwiatkowski en Martinez. Met al 2 grote zeges in de afgelopen 2 weken zit het met de stemming in de ploeg wel goed.
Israel start met Woods en Fuglsang, DSM met Kragh Andersen, bij Trek zien we Bauke aan de start, Bora komt met Vlasov en Hindley, bij Bahrein de winnaar van de Waalse Pijl, Dylan
Teuns, Astana brengt good old Nibali, BEX richt haar pijlen wederom op Matthews, Cofidis brengt Guillaume Martin, AG2R komt met de van zelfvertrouwen barstende Cosnefroy, het
geplaagde Lotto brengt Gilbert een laatste keer aan de start van zijn thuiswedstrijd, Arkea kan verrassen met een goede Barguil, en EF komt met Uran. Dan nog enkele Belgische ploegen zonder echte kanshebbers: Wanty, Alpacin, Bingoal en Sport Vlaanderen zullen proberen de finale te halen. Voor Uno-X, Total Energie en Equipo Kern zou dat al een prestatie op zich zijn. En dan last but not least: bij Movistar komt uiteraard Alejandro aan de start, 16 jaar na zijn eerste zege, toen hij overigens toch ook “al” 26 jaar oud was. Chapeau voor deze Spaanse krijger, en reken er maar op dat hij er in de finale nog bij zal zijn!

 

Team Jumbo-Visma

 

In de inleiding stipten we de knie van Primoz al even aan. Welnu, hij zal helaas niet starten; dat is uiteraard een enorme aderlating voor de ploeg. Zijn plaats zal worden ingenomen door Wout. Op het eerste zicht wellicht verrassend, maar ja, wat kan Wout niet? Hij heeft gedwongen rust gehad, goed getraind en heeft zelfvertrouwen getankt in Paris-Roubaix.

De andere kopman voor de Tour, Jonas, staat wel gewoon aan de start. Beide kopmannen zullen in de finale moeten worden gebracht door Sam Oomen, die een erg sterke indruk maakte in het Baskenland, en Sep Kuss. Ook Tiesj komnt aan de start; hij zal ongetwijfeld een meer dienende rol krijgen dan in de Vlaamse wedstrijden. Het zevental wordt gecompleteerd door Jos van Emden en Timo Roosen.

 

Selectie

Wout van Aert
Jonas Vingegaard
Sam Oomen
Sepp Kuss
Tiesj Benoot
Timo Roosen
Jos van Emden

 

 

Sterrenverdeling


***** Pogacar, Alaphilippe
**** Vingegaard, Pidcock
***  Van Aert, Evenepoel, Valverde, Woods
**  Mollema, Hirschi, Fuglsang, Cosnefroy
*  Matthews, Martin, Kwiatkowski, Barguil

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.