Roerige tijden zijn het in het wielerpeloton, maar de Rabobankploeg blijft fier overeind. Het wielerplan blijkt zijn uitwerking niet te missen en van de grond af aan heeft Jan Raas de ploeg op weten te bouwen tot één van de betere ploegen van het peloton. Het is het najaar van ‘99 als Erik Dekker voor grote onrust zorgt binnen de Nederlandse selectie in Verona onder wielerminnend Nederland.
EPO is al lang geen onbekende term meer en als het wielerjournaille weer eens moet schrijven dat iemand betrapt is, is niemand verbaasd. Alle renners zijn wandelende apotheken valt te lezen in zure columns en sensatiezoekende kranten, maar nu is het anders. Nu is het niet een willekeurige peddelaar uit het Oostblok, nee nu is het één van de grootste namen uit het huidige wielerpeloton. Vlak voor het WK in Verona loopt Erik Dekker rond met een hematocrietwaarde van 52.
Of Dekker te lang in een hoogtetent heeft geslapen, verkeerd gegeten heeft of gewoon niet goed naar zijn arts heeft geluisterd, feit blijft dat de poep flink in de ventilator hangt. Hoofdsponsor van de ploeg en financieel ondersteunende partij van de KNWU, de Rabobank, zet alle zeilen bij. Uit eigen onderzoek blijkt dat de te hoge hematocrietwaarde veroorzaakt was door een te strak zittend stuwbandje. Meubelen gered en toekomst van de ploeg voorlopig veilig gesteld, zo lijkt het.
Voor Erik Dekker eindigt het niet bij het misgelopen WK in Verona, hij weet zich te herpakken en komt sterker terug dan ooit tevoren. De Tour de France van 2000 zal er eentje worden die niet snel vergeten wordt. De klassementsaspiraties kunnen al vrij vlot de ijskast in als blijkt dat Boogerd er niet aan te pas komt en hij zelfs vlak voor Parijs moet opgeven. Waarom zullen we dan de ronde van 2000 nog herinneren? Ook niet door de hegemonie van Lance Armstrong, het maakt daarbij niet uit hoe we daarop terugkijken. Het was voornamelijk Erik Dekker die ervoor zorgde dat we de ronde van 2000 nog zullen herinneren.
Ergens is de knop omgegaan bij Erik Dekker die ronde. Wellicht is de champagne na rit zes, Leon van Bon wist ten slotte na ‘98 nogmaals een rit te winnen, dit keer in Tours. Twee dagen later is het Dekker zelf die zijn medevluchters te slim af is en ervoor zorgt dat hij solo aankomt in Sur-Lot, de champagne stroomt rijkelijk. De kurk kan van de fles blijven als Dekker drie dagen later Botero klopt in een sprint-a-deux in Revel, de vreugde kan niet op. Dat laatste blijkt wel als Dekker in de 17de rit, als ware hij Jelle Nijdam in zijn hoogtijdagen, het aan stormende peloton voor weet te blijven in de laatste kilometer.
Drie ritzeges in één Tour de France, Jan Raas, Joop Zoetemelk en Jean-Paul van Poppel deden het hem voor, geen verkeerd rijtje om tussen te staan.
Na zijn wonderjaar 2000 weet Erik Dekker de Rabobank nog meer te belonen. In 2001 weet hij de Wereldbeker te winnen door een zege in de Amstel Gold Race en achteraf bezien de misgelopen zege in de Ronde van Vlaanderen (2e). Later dat jaar zal hij ook nog een Touretappe winnen. De Rabobank heeft een renner in handen die bij de besten van de wereld behoort, een plaats waar ze zich op het hoofdkantoor van de bank thuis menen te voelen althans zich mee kunnen identificeren.
Reactie plaatsen
Reacties