25.5.2021 nabeschouwing door Katy Madgwick
De omstandigheden in de Giro d'Italia zijn vaak onvoorspelbaar, maar dit jaar was het weer echt verschrikkelijk en heeft het veel aspecten van de race belemmerd. Vanochtend vroeg kwam het nieuws dat de koninginnenrit van de Giro was ingekort vanwege het slechte weer, waarbij twee belangrijke beklimmingen waren verwijderd. Het was een vreemde beslissing gezien de hoogste beklimming en de daaropvolgende huiveringwekkende afdaling niet uit de etappe werd verwijderd, dus hoewel de veiligheid van de rijder de beslissing leek te bepalen, was het nog steeds de vraag hoe veilig de dag zou zijn.
Als kijkers zijn we gewend geraakt aan het verlies van beeldkwaliteit of het verlies van dekking, dat gepaard is gegaan sinds het begin van de slechte weersomstandigheden in Italië. Hetzelfde gold voor vandaag. Toen de race eindelijk van start ging, konden we bijna onmiddellijk niet zien wat er gebeurde, en er werd veel gezocht naar feiten tussen de verschillende partijen op sociale media en zelfs tussen de commentatoren zelf. Toen er uiteindelijk nieuws beschikbaar kwam, zorgde het voor een interessante kijkervaring: een kopgroep van 22 man sterk en bevatte enkele grote namen. Voor Jumbo-Visma was Koen Bouwman vertegenwoordigd, en hij behoorde tot een aantal echte kanshebbers voor het Algemeen klassement waaronder Joao Almeida en Dan Martin.
Even later splitste de kopgroep zich en reed een groep van zes de weg, waarbij de resterende groep, met Koen Bouwman terugviel. De voorsprong naar het peloton groeide echter niet en het leek erop dat deze groep niet dezelfde vrijheid zou krijgen als eerdere koplopers vanwege de aanwezigheid van zulke grote namen.
De klim van de Passo Giau was de slotklim van deze etappe en de toen men de eerste hellingen naderden begonnen de omstandigheden zich te verbeteren. Het peloton begon de kopgroep binnen terug halen, maar er zat serieus talent in die voorste groep en de voorsprong liep maar langzaam terug. EF nam toen de taken over op kop van het peloton omdat Hugh Carthy blijkbaar zijn intenties had uitgesproken om op het podium te komen. Toen de klim begon deden de koplopers één voor één een poging om weg te komen, eerst Movistar's Pedrero, daarna Davide Formolo van UAE.
Daarachter viel het peloton volledig uit elkaar en bleef er een hele kleine groep over waaronder de maglia rosa Egan Bernal en zijn ploegmaat Dani Martinez; Hugh Carthy en zijn EF-teamgenoot Simon Carr; Giulio Ciccone, Damiano Caruso, Romain Bardet en Simon Yates die uiteindelijk die groep moest laten gaan. Na een mechanisch probleem was het Aleksandr Vlasov die moest vechten om terug te keren naar de groep. Helaas was geen van de Jumbo-Visma mannen betrokken en de leek erop dat de verschillen in het Algemeen klassement flink zouden toenemen.
Toen sloeg Bernal toe. Caruso en Bardet hielden zijn wiel een tijdje vast voordat deze met nog ongeveer 21 km te gaan duidelijk braken en toen de etappe verder ging richting de top verbrak de verbinding weer.
De Koninginnegrit kon je ondertussen wel afschrijven, niets van het drama en spektakel waar we allemaal op hadden gehoopt, maar de etappe ging door en we bleven raden of de afdaling ervoor zou zorgen dat we aan de finish nog verrast zouden worden. De tijdsverschillen op het scherm was waar we het mee moesten doen, maar zelfs deze vertelden niet het volledige verhaal. Bernal stond vooraan. Yates was gedropt. Carthy,Ciccone, Bardet en Caruso zaten er ergens tussenin. Wie wist waar iedereen was?
We vulden de gaten met twitter-speculatie door de daar gevonden informatie, tijdens het bekijken van uitgebreide beelden van de menigten die aan de finish wachtten, totdat Bernal uiteindelijk met nog ongeveer 700 meter te gaan tevoorschijn kwam. Hij ging rechtop zitten, trok zijn regenjas uit om de maglia rosa te tonen en accepteerde de waardering van het publiek toen hij over de streep kwam, onderstreepte zijn absolute dominantie over de race van dit jaar en bewees nogmaals dat hij een kracht is om rekening mee te houden.
De plaatsen daarachter werden beslist door de renners die een voor een over de streep kwamen en aan hun gezicht zag je wat die meegemaakt hadden. We hebben hem niet de hele dag gezien, maar Tobias Foss moet echt alles hebben gegeven om op de 10e plaats te eindigen en zo op te schuiven naar de 9e plaats van het Algemeen klassement. Gegevens die tijdsverschillen van de top van de Passo Giau vergelijken met de finishlijn laten zien dat hij twintig seconden op de afdaling heeft gewonnen, een ongelooflijk sterke rit van een extreem consistent renner die zich snel bewijst als een fantastische allrounder.
George Bennett kwam over de streep in de 14e nog steeds dragend zijn bevoorradingstas en nog eens terug leek te denken aan wat hij vandaag had meegemaakt, maar hij kan blij zijn om zichzelf terug te vinden op plaats 14 van het AK, en Koen Bouwman maakte plaatsen goed in het AK on zich terugvinden op plaats 16. Een verdienstelijke allround prestatie op een dag waarop het begrijpelijk zou zijn geweest om veel renners achteruit te zien gaan in het klassement. Nu met drie man in de top 15, en een ietwat tegenvallende Giro d'Italia verandert ondertussen in hele degelijke voor Team Jumbo Visma, en met nog vijf etappes te gaan durven we misschien op nog meer vooruitgang te hopen.
VOORUITBLIK: iedereen zal opgelucht zijn om een rustdag te vinden aan de andere kant van de Passo Giau; De etappe van woensdag is een lastige etappe die begint met een afdaling maar met twee cat 1 beklimmingen belooft het weer een spannende dag te worden.
Conditions at the Giro d’Italia are often unpredictable but this year the weather has been truly horrendous and has hampered many aspects of the race. Early this morning, the news dropped that the Giro’s queen stage had been shortened due to bad weather, with two key climbs taken out. It was an odd decision given the highest of the mountains and its subsequent hair-raising descent were not removed from the race, so although rider safety seemed to determine the decision, it was still questionable just how safe the day would be.
As viewers we’ve become accustomed to the loss of picture quality, or loss of coverage altogether, that has accompanied the onset of poor weather conditions in Italy. The same applied today. Once the race was finally underway, we were almost immediately unable to see what was happening, and there was a great deal of scrambling for facts taking place between various parties on social media and even among the commentators themselves. When news became available, it made for interesting viewing: the breakaway group was 22-men strong and included some big hitters. For Jumbo Visma, Koen Bouwman was representing, and he was in amongst some real GC contenders including Joao Almeida and Dan Martin.
A while later, the breakaway split and a group of six headed up the road, dropping the remaining group which included Koen Bouwman. The gap back to the peloton was not growing though and it looked as though this group would not be allowed the same freedom that previous breakaways have been afforded due to the presence of such big-name riders.
The climb of the Passo Giau would conclude the stage and its lower slopes approached as the conditions began to improve. The peloton began to reel in the breakaway but there was some serious talent in the mix that they would have to pull back. EF took over duties working on the front as apparently Hugh Carthy had stated his intentions to have a dig on this stage. As the climb began the breakaway riders went one by one to take their shot, first Movistar’s Pedrero, then UAE’s Davide Formolo
Behind, a small group broke away from the front of the peloton, including the maglia rosa Egan Bernal and his team mate Dani Martinez; Hugh Carthy and his EF team mate Simon Carr; Giulio Ciccone, Damiano Caruso, Romain Bardet and Simon Yates who began to drift off the back of the group. Following a mechanical, Aleksandr Vlasov now found himself fighting to get back to the group. Sadly, none of the Jumbo Visma boys were involved and the GC gaps looked likely to increase by the end of the day.
Then Bernal struck. Caruso and Bardet held his wheel for a while before he broke clear with around 21km to go, and as the race ascended to the top of the climb the pictures were once again lost.
The nominal Queen Stage of the race was a write-off in terms of the drama and spectacle we had all hoped for but the race continued and we were left guessing at how the descent would shake up the finish. The time gaps on screen were all we had to go by but even these didn’t tell the full story. Bernal was out in front; Yates had been dropped. Carthy, Ciccone, Bardet and Caruso were somewhere in between. Who knew where everyone else was?
We filled in the gaps in information with Twitter speculation while watching extended footage of the crowds waiting at the finish line, until finally, Bernal finally emerged with around 700m to go. He sat up, removed his rain jacket to display the maglia rosa, and accepted the crowd’s appreciation as he crossed the line, underlining his absolute dominance over this year’s race and proving once again that he is a force to be reckoned with.
The minor placings were decided as riders arrived in dribs and drabs, looking forlorn and beaten by the day’s efforts. We didn’t see him all day but Tobias Foss must have ridden out of his skin to finish in 10th place, gaining two places on GC to move up to 9th. Data comparing time gaps from the top of the Passo Giau to the finish line show he gained twenty seconds on the descent, an incredibly strong ride from an extremely consistent performer who is fast proving himself a fantastic all-rounder.
George Bennett crossed the line in 14th still wearing a casquette and looking thoroughly over the day, but he can be pleased to move up to 14th on GC, and Koen Bouwman too makes GC gains moving up to 16th. A creditable all-round performance on a day when it would have been understandable to see many riders slide backwards in the standings. Now with three in the top 15, a quiet Giro d’Italia is turning into a solid one for Team Jumbo Visma, and with five stages still left to ride, perhaps we dare hope for even more in the way of progress.
LOOKING AHEAD: everyone will be relieved to find a rest day on the other side of the Passo Giau; Wednesday’s stage is a tricky one beginning in a descent and with two cat 1 climbs, it promises to be yet another exciting day.
Reactie plaatsen
Reacties